Ergenlik Dönemine Dikkat!

Kapıların çarpıldığı, odada tek başımıza saatlerce telefonla zaman geçirip, etrafımızda arkadaşlarımızdan başka kimseyi görmek istemediğimiz bazen olanlara çok tepkisizken bazen de inanılmaz tepkiler verdiğimiz, beyin fonksiyonlarımızın en elverişli olduğu sınırsız öğrenmeye ve yeni yeteneklerimizi keşfedebileceğimiz o güzel dönemden yani Ergenlik Döneminden bahsedelim mi?

Artık ne çocuk ne de yetişkin diyemediğimiz, küçük değil ama bir yetişkin gibi de güvenemediğimiz tüm büyüme çabalarının yaşandığı, kriz, stres, kendini ve özgürlüğünü kabullendirme çabalarının yaşanacağı aynı zamanda şaşırtıcı düzeyde yetenek patlamasının olabileceği olağanüstü bir gelişim dönemine girmiş bulunuyoruz.

Onların bu kozadan çıkma dönemine şahitlik ederken, bizlerde ne oldu o akıllı sessiz yavruma işler yolunda gitmiyor ya da bu eskiden böyle yapmazdı gibi endişelere kapılmak yerine ona çok büyük sabır ve sevgiyle yaklaşarak bazen geç kalmalarını görmezden gelerek bazen bağrışlarını duymayarak büyüdüğünü kanıtlamak isterken köstek değil destek olarak bu süreci daha sakin geçirebiliriz bilmeliyiz ki bunlar büyüme sancısından başka bir şey değil .

Bizden bekledikleri şey sadece sevgimizi hissetmeleri ve onlara saygı duyulması biz niye bu saate kadar dışardasın diye merak ederken (sigara kullanır mı , kötü bir deneyime karışır mı ? gibi ) onlar için bu sadece eee ne var ki saatin geçtiğini görmedim gibi basit bir şeydir. Çocuklarımız da bu dönemde bizim neden bu kadar tepki verdiğimizi her şeye çok kızdığımızı anlayışsız olduğumuzu ya da onları sürekli takip (deşifre) ettiğimiz için bizim davranışlarımıza bir anlam veremezler.

Biz de onlar gibi bu süreçlerden geçtik öyle değil mi ? Bir çoğumuz anne babamızın bizi hiç anlamadığından çok baskıcı davrandığından şikayetciydik bunu hak etmediğimizi söyledik ama şimdi aynı şeyi çocuğumuz yaptığında bizde aynı tepkileri vermiyor muyuz?

Evet devir değişti belki şu an caydırıcı şeyler çok daha fazla imkanlar sınırsız özellikle bu sebeplerden de kendi yaşadıklarımız yada yaşayamadıklarımızın cezasını çocuklarımız çekmemeli. Tabi ki tedbiri elden bırakalım demiyorum ama onlarla aramızdaki bağımızı güçlendirerek hata yapmalarını engellememiz daha kolay olacaktır. Elbette ki onlarda bizim gibi olgunluk seviyesine geleceklerdir belki 15 yaşında değil de 18 yaşında ama o asi günleri bir gün mazi olacaktır.

Bu dönemde hormonların değişimiyle bedensel
olarak da birçok değişime girecekler. Kız çocuklarda progesteron ve östrojen, erkek çocuklarda testosteron hormonlarında ki ciddi artış vücutlarında ki değişikliklere neden olacaktır.

Bu sebeple daha önce yabancı oldukları yeni duyumlarla karşılaşacaklar ve vücutlarının yapısı tümüyle değişime girmiş olacaktır. Bedensel değişiklikler çok hızlı gerçekleşecektir. Artık aynada gördüğü kendisi değildir. Bacakları, kolları orantısız şekilde büyürken, göğüsleri, ses tonu, burnu, ağızı da değişime uğrayacaktır. Bunu fark etmek onları inanılmaz huzursuz eder ve artık kendini beğenmez.

Özellikle kız çocuklarımız için kendini beğenmeme sivilceler vs. sebebiyle makyaj eğilimlerine hızlı bir geçiş olacaktır. Daha güzel kişilere , sanatçılara özenmeye başlarlar bu dönemde onların fiziksel özellikleriyle alakalı şaka yorum yapmamız bizim açımızdan çok kötü olacaktır çocuğumuzu istemeden de olsa daha gergin ve agresifleşmiş bulmamıza sebep olur.

O dergideki güzel fiziği olan sanatçıları takip ederken ya da nasıl zayıf , güzel olabilirim düşüncesindeyken bizlerde bu süreçte empati içeren cümlelerle onun bedeninde ki farklılıklarından hoşnut olmasına yardımcı olabilir, bedeninde yaşanan değişimler konusunda bilinçlenmesi ve kabul etmesine yardım edebiliriz.

Bu dönemde yağlanmalar ve sivilcelenmeler de oldukça fazla olacaktır. Beslenme düzenine dikkat etmek çok önemlidir. Tabi burada da cips yeme, kola ve çekirdek yasak demek yerine yumurta, yeşillik ve et gibi, onun için daha sağlıklı ve zararsız şeyleri yemesini sağlayabilir, faydalı besinlere yönlendirebiliriz.

Merak etmeyin çocuğunuz yalancı , laf dinlemeyen, asla duş almayan, sakar, uyanmak istemeyen, ev işlerinde asla yardım etmeyen, umursamaz, sadece gezmek isteyen, arkadaşları
için canını veren, durmadan sosyal medya da gezen biri olarak kalmayacak oda şuan kendini çok yalnız hisseden ve tek olduğunu sanan değişimi kabul etmeye çalışan bir birey.

Her şeyden önemlisi onların üzerlerinde büyük bir güce sahibiz oda sevgimizin gücü . Bizim görevimiz ihtiyaçlarına göre gelip yardım alabilsin diye ona en yakın arkadaş olmak (istediği yerde alışverişe giderek, isterse kahve içerek, konuşarak, müzik dinleyerek).

Hatta çaktırmasalar bile (güya büyüdükleri için) onlara sarılmamıza çok ihtiyaç duyarlar yeri geldiğinde sarılarak yanlarında olduğumuzu hissettirmeliyiz. Unutmayalım ki bir zamanlar bizde gençtik ergendik onların geçtiği bir çok yoldan geçtik anne babanın desteği varlığı en büyük destekçileri olacaktır.